Friday 19 February 2016

Ik ga naar de markt en neem mee...

Vanmorgen weer op pad gegaan voor boodschappen.
Dan stap ik dus achterin de auto en 'laat mij rijden' naar waar ik wil.
Pfff, het klinkt mooier dan dat het is hoor; omdat mijn rijbewijs hier niet geldig is, de rijstijl iets anders dan ik gewend ben, de GPS hier niet werkt en ik ook nog niet echt de weg weet is het gewoon voor mij pure noodzaak. 

Sorry no English today, hopefully Google translate will do it for me




Langs een drukke weg, waar bijna altijd een file staat, koop ik mijn groente en fruit.
Dit is een van de weinige plekken waar het vers aangeboden wordt. Het schijnt dat ook restaurants en hotels hier kopen en er dus een groot verloop is aan produkten. In de supermarkten liggen de groenten er vaak maar zielig bij.




Van de verkoopster heb ik een mand gekregen die ik hier nu elke keer opvul en mee naar huis neem.
Vandaag was dat uien, wortelen, papaya, bananen, ananas, appels, aubergine, courgette, citroentjes, gember en eieren voor 15 euro. Voor Ghanese begrippen veel geld..




Terwijl ik stond af te rekenen kwam deze dame voorbij, mooi rechtop met prachtige gekleurde stoffen! Ho, wacht even, wat kosten ze vandaag?
Die dame zag mijn portemonnaie en dacht "Haa! ik heb beet!" En vroeg doodleuk 13 euro voor een lap van 6 yard.... Ik keek haar aan en ik wist dat ze aan lokalen minder zou vragen, maar ik vond het gewoon veel te mooi alles bij elkaar en ook spotgoedkoop en kocht van haar een lappie! Als ik meer geld bij me had gehad had ik die andere bovenop ook gekocht!
Zij blij en ik ook! Voor mij echt retail therapy!





En zeg nou zelf, dit is toch geweldig!

Het zijn echt de kleurrijke stoffen die het verdroogde landschap opfleuren, en de mensen die ze met trots weten te dragen. Helaas zijn dit Chinese kopieën van de lokaal geproduceerde Vlisco stoffen. Dus eigenlijk zou ik het niet moeten doen... Maar ik ben er nu wel over uit dat ik in mijn eentje dit land niet kan redden en er zoveel mogelijk van moet genieten...

De rest is echt niet zo aantrekkelijk en maak ik dan ook geen foto's van. Maar misschien moet ik dat wel een keertje doen en jullie ook de keerzijde van het wonen in dit gebied laten zien

Maar nu eerst gauw naar huis, de spullen opruimen en met de lap stof gaan spelen in mijn koele ruimte.


Groetjes, Hilde

4 comments:

  1. Ik vrees dat, als je zo doorgaat, je straks terug in Nederland een winkeltje in stoffen moet beginnen, omdat wij die stoffen zo mooi vinden!

    ReplyDelete
  2. Oh wat heerlijk, zoveel groente en fruit voor een prikkie. En dan een leuk stofje als toetje ;-)
    Liefs, Ineke

    ReplyDelete
  3. t Zijn prachtige lappen Hilde, ik hou ook zo van kleuren. Ik snap je gevoel erbij heel goed, ik heb t zelf ook.Door wie wordt t gemaakt en ik welke omstandigeheden. Ik hou niet van de xenos en al die andere goedkope winkels maar tja... wie zegt dat je in de andere winkels niet t zelfde koopt. En waar worden alle mooie quiltstoffen gemaakt.....mijn hoofd tolt er wel eens van... Geniet maar fijn van de lappen, ze zijn supermooi en de mooie dame heeft een goede dag gehad:) lieve groetjes...

    ReplyDelete
  4. Wat een apart leven leid je nu. Je kunt de wereld idd niet in je eentje redden, en je steunt zo toch ook al goed de middenstand ?!!

    ReplyDelete

Thanks for coming by! I love to hear your comments!